انتظار صحیح و غلط

 چه انتظاری صحیح و چه انتظاری غلط است؟

امام مهدى علیه السلام :

گرایش خود را به ما ، با دوست داشتن سنّت روشن همراه کنید

بحار الأنوار ، ج 53 ، ص 179 .

انتظار

انتظار در لغت به معنای درنگ در امور، نگهبانی، چشم به راه بودن و نوعی امید داشتن به آینده است.[1] در اصطلاح و در فرهنگ اسلام و تشیع، انتظار اصیل و حقیقی، انتظاری است که سبب حرکت، پویایی، عمل و آمادگی وسیع می گردد. ازاین‌رو، در سخنان پیامبر اکرم و امامان معصوم، انتظار را عمل و از برترین عمل‌ها[2] یا عبادت و از محبوب‌ترین عبادت‌ها معرفی کرده‌اند.[3]
انتظار فرج دو گونه است:
1. انتظاری که سازنده، نگه‌دارنده، تعهدآور، نیروآفرین و تحرک‌بخش است؛ به گونه‌ای که نوعی عبادت و حق‌پرستی به‌شمار می‌آید.

انتظار مقدس در نهاد مقدس

امام مهدى علیه السلام

من مایه امان اهل زمینم ؛ چنان که ستارگان مایه امان اهل آسمان اند

بحار الأنوار ، ج 78 ، ص 380

انتظار مقدس در نهاد مقدس

انتظار

در توصیف یاوران حضرت مهدی علیه السلام آمده است که «آنها در اطاعت از امام خویش می کوشند.»[1] می توان اطاعت را در ابعاد مختلفی بررسی کرد. بُعد عبادی، بُعد اجتماعی، بُعد سیاسی و... . اطاعت در هر بُعدی، به این معناست که انسان در هر مرحله از زندگی خویش آن وظیفه ای که به عهده دارد را به خوبی انجام دهد. انجام درست وظیفه اگر در آن قصد قربت و تقرب به خداوند متعال باشد، عین عبادت تلقی می گردد.