معاشرت کریمانه

امام رضا (ع)

 مؤمن کسی است که چون نیکی کند شاد و چون بدی کند استغفار نماید.

عیون اخبار الرضا علیه السلام/ ج2/ ص4

معاشرت کریمانه
حضرت رضا علیه السلام در برخورد با دیگران چه سبکی داشتند؟ از اخلاق کریمة آن بزرگوار یاد کنید.
نوع برخورد و معاشرت پسندیده امام به گونه ای بود که بدون استثناء در دل های مردم نفوذ فراوان داشتند. همواره متبسم و خوش رو بودند و می فرمودند: «عیسی علیه السلام می گریست و می خندید؛ ولیکن یحیی علیه السلام می گریست و نمی خندید. سیره عیسی علیه السلام نیکوتر است.»

امام در معاشرت نیکو، سرآمد و مثال زدنی بودند. ابراهیم بن عباس می گفت: «امام رضا علیه السلام با سخن هرگز به هیچ کس جفا نکردند و کلام کسی را نبرید تا مگر شخص از گفتن باز ایستد. حاجتی را که می توانست برآورده سازد، رد نمی کرد. پاهایش را دراز نمی کرد و هرگز رو به روی کسی که نشسته بود، تکیه نمی داد و هیچ کس از غلامان و خادمان خود را دشنام نمی داد. هرگز آب دهان بر زمین نمی افکند و در خنده اش قهقهه نمی زد؛ بلکه تبسم می نمود.»

دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان

امام رضا علیه السلام فرمود:

هرکس در ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که در ماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.

بحار الانوار، ج 93، ص 346

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ اهْدِنی فیهِ لِصالِحِ الأعْمالِ واقْـضِ لی فیهِ الحَوائِجَ والآمالِ یا من لا یَحْتاجُ الى التّفْسیر والسؤالِ یا عالِماً بما فی صُدورِ العالَمین صَلّ على محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین.

خدایا راهنمائیم کن در آن به کارهاى شایسته و اعمال نیک و برآور برایم حاجت‌ها و آرزوهایم اى که نیازى به سویت تفسیر و سؤال ندارد اى داناى به آنچه در سینه‌هاى جهانیان است درود فرست بر محمد و آل او پاکیزگان.